Na de derde avond zomerbridge …
Als ik hier verslag doe, zijn wij alweer op de helft van de zomerbridge. Zo snel gaat de tijd!
De eerste maandag was het niet zo druk, maar druk genoeg om gezellig te zijn, dat zeker. Het was “roze” maandag, misschien een grotere “aandachtstrekker” en ook nog een mooie zomeravond. Voor de airco binnen was het moeilijk om het ieder naar de zin te maken. Hier een truitje aan en in een andere hoek het jasje weer uit.
Op de tweede en derde dag was het beduidend drukker. Veel van “buiten af”, nieuwe partnerships en een aantal gelegenheidskoppels. Het zijn gewoon heerlijke avonden om weer in het “ritme” te komen, want over vier weken begint de competitie alweer.
Maar we blijven nog even op de maandag. Op de eerste maandag werd er aan enkele tafels gespeeld met speciale kaarten voor “slechtzienden”. Gewoon om het eens uit te proberen en de reacties te peilen. Dat was snel duidelijk. Men was redelijk unaniem “Dit zou het niet halen”! Als je niet al slechte ogen hebt, moet je binnen de kortste keren naar Hans Anders of zo. De kaarttekens dansten voor je ogen en het verschil in tekens was erg moeilijk te zien. Dit houd je geen 24 spellen vol! Men heeft ze, geloof ik, alweer uit de “handel” genomen.
De verzorging door het team van Riddershoeve is weer fantastisch. Heerlijke hapjes en een lekker glaasje gekoeld “vocht”, gepresenteerd door een vriendelijk ogende bediening.
Waar gaan we in de zomer van 2017 naar toe? Weer naar Riddershoeve? Graag…….
Redactie: Hanneke de Vries
De vierde avond zomerbridge …
Na vorige week een tiende plaats met zo’n 46 %, maar wel een 80 % score tegen de uiteindelijke nummer 2 (eindscore 62,50 %!) waren we van plan deze keer in ieder geval de 50 % te halen …. bijna gelukt: 49,10 %. Er was dus sprake van progressie én een reële kans op de fameuze fles wijn, deze keer toegekend voor de zesde plaats. Mooi niet dus, daar hadden we drie procent méér voor moeten scoren.
Gezien de stijgende lijn van ons spel zit die kans er dus vólgende week in, al zal dan wel weer een ander percentage de gelukkige zijn.
Och, je doet het toch niet voor die fles. Da’s leuk, maar de kaartavond is uiteindelijk het belangrijkste. Het was wederom een erg gezellige bridgeavond met het voor de vaste bezoekers ondertussen bekende drietal hapjes, waarover aan onze laatste tafel door een “gastspeelster” met lof werd gesproken en ze voegde er een beetje triestig aan toe “Bij ons krijg je niks …”. Een compliment dus, voor Riddershoeve én voor de organisatie … BCBE dus.
Och, je doet het toch niet voor die hapjes. Da’s lekker, maar de kaartavond is uiteindelijk het belangrijkste. En het was wederom een erg gezellige bridgeavond, al had die deze keer een “valse” start. Ons loopbriefje beval ons naar tafel 6 en uiteraard installeerden wij ons daar met koffie en begonnen fanatiek de kaarten te wassen. Laat de tegenstanders maar komen! Maar wie er kwam …? Een mevrouw, die bij iedereen de loopbriefjes uit de handen griste en meldde dat er een fout was gemaakt. Nou, dat kan gebeuren en ’t was ook binnen een mum van tijd opgelost. Nieuwe loopbriefjes, andere tafel, weer wassen en beginnen.

Door de verandering kwam echter één paar in de verdrukking en viel buiten de bridgeboot. Spijtig? Eén van hen was de wedstrijdleider, die heel de avond glunderend tussen de tafels door danste en alle probleempjes, als die er al waren haast zingend oploste. De ander gaf me haar portemonnee en ging thuis van het unieke olympische goud van Sanne Wevers genieten … mooi toch.
Ja, het was weer een uitstekende bridgeavond. Twee lijnen van 16 paren met opvallend veel gastspelers, leuk! Gástspelers, ja, “niet-leden” klinkt helemaal niet gezellig op zo’n gastvrije zomeravond.
Redactie: dirruk