Zomeravondbridge. En of het zomer was! De tuinthermometer wees dagenlang al ‘s-middags 39.5° in de schaduw aan! Zouden we wel of zouden we niet gaan? Al bijna drie maanden geen kaart aangeraakt; met andere woorden: het werd eigenlijk wel tijd, omdat het anders in september wanneer de clubcompetitie weer begint helemaal niks zou worden!
Dus de korte broek wat hoger opgetrokken en ‘derwaarts getogen’ in de veronderstelling dat het in de foyer – het souterrain van Koningsoord! – wel om te harden zou zijn.
Aanvankelijk was dat ook zo, maar al gauw was het buiten aangenamer dan binnen, terwijl het buiten toch niet noemenswaardig afkoelde. Er was duidelijk sprake van een ongekende zomer en het zou nog weken duren! Die eerste avond werd overleefd door 23 paren.
Het was overleven! En toch, en toch was het weer prettig om dat vertrouwde spel te spelen.
We mochten van het opperhoofd bij hoge uitzondering tijdens de zomeravondbridge onze eigen systeemkaart inkijken: niet alleen ter voorkoming van de vraag die mindere goden vaak stellen na de zomerstop ‘Hoe zat ’t ook al weer?’, maar met name om de vers gevormde nieuwe koppels de kans te geven elkaars spel te leren kennen. Slechts een enkele (in eigen ogen top-)bridger had er problemen mee. Het moet natuurlijk ook geen gewoonte worden!
En dan die hapjes! Een wijs man sprak op de laatste Algemene Ledenvergadering over ‘de charme van de zomeravondbridge’ en verdikkie, alleen daarvoor al zou je naar die zomeravondbridge komen. Die hapjes moet de organisatie er dan ook inhouden! Juweeltjes zijn het. Alhoewel … De derde avond kwam er een schaal mosselhapjes langs. Ook weer zodanig opgemaakt dat de kaarten voor even weggelegd werden. Partners ogen glinsterden. Partner is namelijk gek op mosselen, terwijl ondergetekende in het verleden enkele malen heeft ervaren er kennelijk allergisch voor te zijn. Hij kan u vertellen: alles is beter dan ’t maar weer ‘ns te proberen’. Moet je niet doen! Een toastje brie-walnoot-honing is ook niet te versmaden.
Er waren er kennelijk nog enkelen die met dat mosselprobleem kampten, want partner kon zijn hart ophalen en dat deed hij. Ook al was hij leider, hij smulde en dummy moest hem enkele keren manen de hem toegeschoven boventallige mosselhapjes toch even te laten rusten.
Met 35 paren was de vierde avond een topavond. Vijfendertig paren… dat zegt genoeg, dacht ik zo.
Partner en ondergetekende begonnen elkaar weer aan te voelen op een enkel misverstand na; goed dus, dat je na dat zomerreces van meer dan drie maanden in een ontspannen sfeer kunt ‘oefenen’.
Door omstandigheden geen vijfde avond voor ons, maar de laatste avond wilden we toch maar weer eens ‘een gooi doen naar die v***e fles wijn’, waar we al jaren (vergeefs) op azen. Nou, als geluk met de domme is, zijn wij reuze slim..!
Ja, ondergetekende is fan van de zomeravondbridge. Op een of andere manier verkeert iedereen in een soort vakantiestemming terwijl er toch serieus gebridged wordt, maar het is vriendelijker: je wilt uiteraard scoren, maar het kampioenschap hangt er niet van af.
1e avond: 23 paren 2e avond: 25 paren 3e avond: 32 paren 4e avond: 35 paren 5e avond: 31 paren 6e avond: 34 paren Mooi toch!
Opvallend is wel het aantal ‘buitenstaanders’ dat onze zomeravond zo weet te waarderen, terwijl de eigen leden zich wat minder melden dan we eigenlijk mogen verwachten. Neemt niet weg dat BCBE goed voor de dag komt met zijn zomeravondbridge!
Redactie: dirruk