21 november 2015
Eindelijk was het dan zo ver. De dag waarop de wandelbridge was gepland was aangebroken. De weerberichten waren al dagenlang pessimistisch. De dag begon echter met een schijnbeweging: koud, maar droog en zonnig.
Alle 28 deelnemers waren op tijd in Groot Speijck en om 10 uur begonnen we met 2 rondjes van 4 spellen onder het genot van een kop koffie/thee in elke ronde (bij het inschrijfgeld inbegrepen).
Voor veel deelnemers was dit hun eerste bezoek aan het schitterende Groot Speijck, het nieuwe bezoekerscentrum van Natuurmonumenten in Oisterwijk. Een prachtige grote ruimte met veel tafeltjes en heerlijke koffie.
Tegen het einde van de 2 ronde begon het flink te regenen en eenmaal op weg voor de eerste wandeletappe werd het een kletsnatte boel: buien van boven en modder van onder. Zonder zwemdiploma kwam je écht niet vooruit! Onderweg las Loes onder een grote paraplu bij markante punten zelfgemaakte verzen en teksten voor. Steeds weer een juweeltje.
Iemand verloor onderweg haar zolen en sopte verder op sokken. Gelukkig kwam manlief aangereden met droge sokken en verse schoenen. Kon ze gelijk instappen voor een ritje naar het lunchpunt. Jammer dat manlief niet even bleef voor een deuntje op z’n klarinet.
Toen we de Boskant naderden – na 6,5 km glibberen en glijden – hield het op met regenen. Met dank aan de weergoden ….
In een zaaltje bij de Boskant (Klein Oisterwijk) konden we de natte kleding te drogen hangen en gingen we aan de borrel: warmte opwekkende Berenburg met een chocolaatje. Wim offerde zich op door steeds de Berenburg te proeven. Na de borrel werd een heerlijke broodjeslunch binnengebracht. Lekker, zo’n warme kroket in de koude herfst.
Nadat de externe en interne mens weer in het gareel waren gebracht, werd het tijd voor 2 rondjes bridgen. Buiten bleef het regenen, maar de kachel brandde gezellig en wij zaten droog. Toen we e weer in de benen kwamen voor de 2 wandeletappe, werd het gelukkig droog! Niet dat de paden opeens goed te belopen waren, maar het wandelt toch fijner als het niet regent. Nou moet ik zeggen dat alle deelnemers flink de pas erin hadden en geschikt bleken voor de vierdaagse of erger. De stemming was opperbest. De weersomstandigheden konden de pret niet bederven.
We liepen onder meer langs de tot meanderen teruggebrachte Rosep, die vroeger met veel moeite was rechtgetrokken. En langs een boom die een heks nadeed. Na 4 km lopen en stilstaan (om te luisteren naar Loes) kwam Groot Speijck weer in zicht.
Nog twee rondjes bridgen met een lekker biertje of wijntje en dan is de dag plots voorbij. Moe maar voldaan om 5 uur nog even luisteren naar Ruud voor de uitslag en de prijsuitreiking. Voorafgegaan door het uitreiken van twee kerstmutsen aan Wim en Loes: wat lichtpuntjes als dank voor de vele bridgewandelingen die ze voor ons hebben georganiseerd.
Redactie: Een deelnemer
